Informatie
Regie: Farren Blackburn
Cast: Naomi Watts, Charlie Heaton, Oliver Platt, Jacob Tremblay & Clémentine Poidatz
Genre: Drama, horror, thriller
Distributeur: Belga Films
Releasedatum bioscoop: 30 november 2016
Releasedatum DVD & Blu-Ray: 1 april 2017
Recensie
Dramafilms raken ons ongetwijfeld het allermeest van alle filmgenres. Het idee dat iemand iets vreselijks meemaakt en het feit dat jij je er gemakkelijk mee kan identificeren, brengt je steeds dicht bij het verhaal en de personages. Maar zoals in elk genre, is lang niet elke film een voltreffer. Denk zo bijvoorbeeld maar aan Genius (2016), een veelbelovende film met Jude Law en Colin Firth die het niet echt helemaal begrepen heeft. Jaarlijks zien we dan ook heel wat geweldige en minder geweldige dramafilms de revue passeren. Zo zagen we in 2016 onder andere het spannende drama Shut In, dat wereldwijd door critici in de pan gehakt werd. Maar hebben die journalisten en andere filmkenners ook echt gelijk over deze film?
In Shut In trekken we naar Maine, een afgelegen dorpje in New England in de Verenigde Staten. Daar woont de lieve Mary, die vlak bij huis werkt als kinderpsychologe. Wanneer haar man en stiefzoon een vreselijk auto-ongeluk hebben en enkel haar stiefzoon het overleeft, verandert haar leven drastisch. Ze moet immers dag in dag uit zorgen voor haar intussen verlamde stiefzoon. En dat wordt alsmaar moeilijker en begint na verloop van tijd zijn tol te eisen. Wanneer bovendien één van haar patiënten uit een instelling blijkt te ontsnappen, wordt het allemaal te veel. Mary krijgt vaker last van vreselijke nachtmerries en kan maar moeilijk het echte van dromen onderscheiden. Maar er gebeuren steeds vreemdere dingen in huis die haar echt de stuipen op het lijf jagen. En dan doet Mary een ontdekking die haar leven voor de tweede keer volledig omgooit. Zal alles uiteindelijk nog goed komen?
Op zich lijkt Shut In wel een immens interessante film. Het idee dat verschillende genres – hier: drama, thriller en horror – perfect met elkaar verweven worden, doen je immers altijd vol interesse naar een film kijken. De prent begint dan ook op een perfecte manier en bouwt de spanning nagenoeg perfect op. Als kijker wordt je helemaal meegenomen in het verhaal en je bent dan ook erg benieuwd waar de makers de prent heen zullen laten gaan. Jammer genoeg gaat daar alles verkeerd. Eens je doorhebt waar het verhaal uiteindelijk over zal gaan, blijft het daarbij. Er komt geen enkel verrassend element meer langs en de film barst van de clichés. Je kan Shut In het best vergelijken met een niet zo geslaagd menu: het voorgerecht is voortreffelijk, het hoofdgerecht valt tegen en het dessert is helemaal mislukt. Jammer, want Shut In had zonder twijfel een interessante film kunnen zijn.
Het probleem met deze film ligt dus eigenlijk bij scenariste Christina Hodson. Ze zorgt er op geen enkel moment voor dat haar script gebalanceerd is, waardoor de film na verloop van tijd de personages helemaal uit het oog verliest. En dat is dan ook meteen de doodsteek, aangezien die karakters niet meteen erg goed uitgewerkt waren. Op geen enkel moment slaagt de prent erin de kijkers mee te laten voelen met Mary en alle andere weinigzeggende personages die de revue passeren. In een film die zichzelf profileert als een over-the-top spannende dramathriller is dat dan ook erg bedenkelijk. Shut In weet die valkuil dus helemaal niet te ontwijken en vervalt na verloop van tijd in lege clichés die je af en toe echt in slaap doen dommelen. Bovendien volgen de ‘enge’ scenes steeds een vast patroon: Mary hoort iets, Mary gaat kijken, Mary schrikt… Van voorspelbaarheid gesproken.
Gelukkig valt het qua acteerwerk allemaal nog wel mee. De grootste en belangrijkste rol, die van Mary, wordt goed naar het scherm gebracht door Naomi Watts. Het is op z’n minst bewonderenswaardig dat Watts de rol van Mary, die ongelooflijk leeg is, toch nog overtuigend kan brengen. Ook Charlie Heaton, die je wellicht kent van Netflix Original Stranger Things, zet zijn rol helemaal niet slecht neer. Dat maakt het dus nog stommer dat het script van de film zo ontzettend mager is. Jacob Tremblay, die je in 2015 in Room zag schitteren, zet zijn rol dan weer minder overtuigend neer. Hier en daar voelen zijn scenes net iets te gekunsteld. Tot slot zorgt ook Oliver Platt niet voor schitterend acteerwerk. Shut In had ook hier beter gekund, maar het valt allemaal nog wel mee.
Het verdict
Regisseur Farren Blackburn doet het zeker niet slecht in zijn regisseren. Hij brengt een film die visueel wel in orde is en die de kijker hier en daar wel wat kippenvel geeft. Maar door het magere en voorspelbare scenario van Christina Hodson zal de film je echt nooit de stuipen op het lijf jagen. Bovendien zijn de personages veel te flauw en is het verhaal over de hele lijn echt te mager. Gelukkig zorgen Naomi Watts en Charlie Heaton voor degelijk acteerwerk, wat het allemaal al wat dragelijker maakt. Het is dus begrijpelijk dat critici over de hele wereld deze film met de grond gelijkmaakten, maar echt heel slecht kan je Shut In niet noemen. Als je op een avond doodmoe bent en je helemaal niks van een film verwacht, dan is deze prent zeker een aanrader. Shut In wordt verdeeld door Belga Films en ligt sinds 1 april 2017 op DVD en Blu-Ray in de winkelrekken.
Heb jij Shut In al in de bioscoop gezien en vond je de film ook maar erg middelmatig? Of wachtte je op de DVD en Blu-Ray zodat je hem thuis kon ontdekken? Spreken het verhaal, de personages en de cast je aan? Laat het nu weten door hier onder kort een reactie te plaatsen.