Informatie
Regie: David O. Russel
Cast: Jennifer Lawrence, Bradley Cooper, Robert De Niro, Edgar Ramírez & Diane Ladd
Genre: Drama, biografie, komedie
Distributeur: Twentieth Century Fox
Releasedatum bioscoop: 13 januari 2016
Releasedatum Home Video: 18 mei 2016, beschikbaar op DVD en Blu-Ray
Recensie
In Hollywood zien we een heel interessante en broodnodige trend de kop opsteken. De eens zo mannelijke wereld van acteren, regisseren, produceren en schrijven wordt stilaan meer en meer een plaats waar zowel mannen en vrouwen het met elkaar moeten te zien vinden. En dat is niet meer dan normaal. Net zoals in de filmwereld zien we dat mannen en vrouwen jammer genoeg nog niet overal even gelijk zijn. Zo verdienen vrouwelijke CEO’s van multinationals aanzienlijk minder dan hun mannelijke collega’s met exact dezelfde positie. Maar dat zal wellicht niet lang meer duren, want het valt op dat er steeds meer ijzersterke vrouwen in de spotlight staan. Denk maar aan Angela Merkel, die in 2015 door het befaamde magazine LIFE werd verkozen tot de persoonlijkheid van het jaar. Een knappe film over één of andere sterke vrouw zou dus vandaag de dag totaal niet misstaan. En dat had David O. Russel ook geroken, want hij presenteerde in 2015 zijn recentste dramafilm Joy. Maar weet Russel met zijn film over de gelijknamige sterke vrouw ook echt te overtuigen?
In Joy maken we kennis met een bijzonder vastberaden maar toch ietwat onfortuinlijke Joy. Sinds ze in het middelbaar afstudeerde, woont ze samen met haar alleenstaande moeder in een klein huis. Omdat haar ouders rond haar diploma-uitreiking beslisten definitief de stekker uit hun huwelijk te trekken, was het voor Joy nagenoeg onmogelijk om verder te studeren. Ze had medelijden met haar beide ouders en besliste dan ook om thuis te blijven om ze zo goed mogelijk te helpen. Thuis nam ze de taak als huisvrouw over en in de garage van haar vader hielp ze dan weer om de boekhouding in orde te houden. Haar leven stond steeds in dienst van anderen, tot ze op een dag de charmante muzikant Tony leerde kennen. Het was meteen liefde op het eerste gezicht en het duurde dan ook niet lang of de twee waren in het huwelijksbootje gestapt. Een aantal jaren en twee kinderen later, liep ook hun huwelijk totaal faliekant af. Maar Joy, die altijd al een grote neus voor zaken had, laat de moed nooit zakken. En zo begint ze aan een avontuur waarvan niemand op voorhand de afloop kan voorspellen…
Een doodgewoon meisje dat probeert om verder te geraken dan eender wie ze kent, daar gaat Joy over. Op zich is het verhaal dat David O. Russel met zijn film wil brengen totaal niet moeilijk. Het gaat immers gewoon over een vrouw die haar dromen probeert waar te maken. De kijker moet dan ook niet al te veel interessante zijsprongetjes verwachten die het verhaal naar een heel andere dimensie tillen. Joy is een rechtlijnige film en de kijker weet dan ook bijzonder goed waar hij aan toe is. Stoort dat? Wel, eigenlijk totaal niet. Doordat het verhaal zo goed op één lijn blijft, is er genoeg tijd om dieper in te gaan op de verschillende fases in het mooi vertelde (levens)verhaal en dat maakt dat alles wat er gebeurt zo goed overkomt. Bovendien weet de film de kijker ook echt te raken, en dat komt wellicht omdat er geen onmogelijke dingen worden gedaan in de film. Je krijgt enkel normale dingen te zien, waardoor je je met alles en iedereen bijzonder goed kan vereenzelvigen.
Dat Joy zo tot diep binnenin je dringt, komt wellicht omdat je zelf ooit al eens hebt zitten filosoferen over de fameuze American Dream. Veel mensen willen zich immers in Amerika vestigen om daar een bedrijfje uit de grond te stampen en zo steenrijk te worden. Ook Joy, die als een leek in een spannend avontuur stapt, wil dit proberen. Het leuke is echter dat Joy ook laat zien welke risico’s er verbonden zijn aan die gevaarlijke stap in het ongewisse. Joy is dus verre van een film die wil tonen hoe geweldig Amerika wel niet is. En dat heeft de cinefiel nodig, want we zien immers steeds prenten de revue passeren die ons tonen wat voor een paradijs de VS wel niet is. Bovendien is Joy niet alleen een film die een knap verhaal brengt, het is ook een film die een aangenaam entertainmentgehalte heeft. Hier en daar passeren wat grappige momenten en leuke personages, die ervoor zorgen dat alles wat frivoler wordt. Joy is een film die je gebiologeerd naar het scherm doet staren en die op tijd en stond een echte ‘feelgood’-glimlach op je gezicht tovert.
Toch is niet alles aan Joy even sterk. Soms lijkt regisseur David O. Russel de rode draad compleet te vergeten, waardoor een aantal scenes bijzonder rommelig overkomen. Als je daar dan nog eens bijneemt dat de dialogen op die momenten ook maar povertjes zijn, lijkt je vertrouwen in de film een zich een beetje te verstoppen. Al een geluk slaagt O. Russel er in zich meteen te herpakken en volgt er alweer een scene om je vingers bij af te likken. Bovendien is het acteerwerk dat we in de film zien van een ongelooflijke kwaliteit. Maar hoe kan dat ook anders: niemand minder dan Hunger Games-ster Jennifer Lawrence speelt op bewonderenswaardige wijze de rol van de sterke Joy. Lawrence toont in haar eerste film na de wereldberoemde franchise wat voor een klasbak ze wel niet is. Ze werd voor haar prestatie zelfs genomineerd voor een Oscar. Maar ook haar collega’s Robert De Niro, Bradley Cooper en Edgar Ramírez zetten bijzonder puike acteerprestaties neer. David O. Russel wist een knappe cast te strikken en dat maakt veel goed.
Het verdict
Joy is geen perfecte film, maar dat neemt niet weg dat het een plezier is om ernaar te kijken. Het verhaal dat de film vertelt, is misschien niet één van de moeilijkste, maar dat valt helemaal goed te praten. Er is immers een aangename diepgang en dat zorgt ervoor dat je als kijker heel de tijd mooi meevoelt met de hoofdpersonages. David O. Russel behandelt niet iedere scène met dezelfde voorzichtigheid en dat zorgt er dan weer voor dat de film hier en daar wat rommelig overkomt. Desalniettemin slaagt hij erin om Joy aangenaam bij de mensen te laten binnensijpelen en de kijker een heel erg aangenaam gevoel te geven. Als je daarnaast ook nog eens kan genieten van de heerlijke acteerprestaties van de gehele cast, weet je dat het goed is. Joy is één van de must-sees van 2016 en mag jij dus absoluut niet missen. De film ligt sinds 18 mei 2016 in de winkelrekken en is beschikbaar op DVD en Blu-Ray. Bekijk nu de mooie trailer en wie weet vind jij ooit zelf de American Dream.
Is Joy een film die jou wel kan bekoren of is het verhaal niet helemaal je ding? Zag je de film al in de bioscoop of wist je al een DVD of Blu-Ray van de film op de kop te tikken? Deel hier jouw bevindingen met de wereld door een reactie te plaatsen op onze website.