Review – Modus: Seizoen 1 (2015)

Informatie

Regie: Mani Maserrat Agah & Lisa Siwe
Cast: Melinda Kinnaman, Henrik Norlén, Mark Oracev & Esmeralda Struwe
Genre: Thriller, criminaliteit, mysterie
Datum eerste aflevering: 23 september 2015
Originele zender: TV4
Distributeur: Lumière
Releasedatum: 2 maart 2016, beschikbaar op DVD

Recensie

Al gedurende een aantal jaren is Scandinavië zowel in film- als televisieland aan een heuse opmars bezig. Reeksen als het Deense The Killing en Borgen, maar ook The Bridge doen heel wat kijkers telkens weer gekluisterd aan het scherm hangen. Het zijn reeksen die bijzonder populair zijn en dat is terecht. De manier waarop de Scandinaviërs alles in beeld brengen is niet alleen ongelooflijk origineel, het toont ook hun bijzonder talen. Jaarlijks laten ze dan ook heel wat nieuwe reeksen op de wereld los. Belgische distributeur van dienst is Lumière. De Gentse distributeur presenteerde in 2015 onder meer schitterende reeksen als Blue Eyes en Occupied. Op 2 maart 2016 kwam Lumière met een nieuwe veelbelovende Zweedse reeks: Modus. Benieuwd of deze Scandinavische reeks alweer een voltreffer is. Laten we dat samen ontdekken.

Modus neemt ons mee naar Zweden. Er is een witte kerst en iedereen is vrolijk, zo ook Inger Johanne Vik en haar twee dochters. Zij is een psychologe en profiler en werkte een tijdje terug bij de recherche. Wanneer zij en haar oudste dochter Stina, die lijdt aan een verschrikkelijke vorm van autisme, betrokken geraken bij een verschrikkelijke moord, lijkt de Kerst veel minder vrolijk te worden. Tijdens de dagen die volgen worden er nog meer lijken gevonden. Ingvar Nyman, de rechercheur die de moorden onderzoekt, zit met de handen in het haar. Hij vraagt Inger Johanne om hulp, zodat ze een duidelijk patroon in de moorden zou kunnen ontdekken. Inger Johanne herkent al snel een patroon en komt er achter dat de moorden verbonden zijn met een fundamentalistische en racistische Amerikaanse beweging. Maar hoe dichter de psychologe komt, hoe gevaarlijker het onderzoek wordt voor zichzelf en haar gezin. Zullen Inger Johanne en Ingvar Nyman er uiteindelijk in slagen de moorden op te lossen en het land te behoeden van nog meer meedogenloze moorden?

Modus is een reeks die je meteen boeit. De eerste beelden zijn bijzonder knap en doen je dan ook telkens weer vol verwachting naar de reeks uitkijken. Het verhaal dat de reeks naar de kijker brengt, is eigenlijk niet echt moeilijk. Er is een moordenaar die heel wat slachtoffers maakt, wat op zich allemaal niet samen lijkt te hangen. Het hoofdpersonage wordt ingeschakeld om de hele boel mee op te lossen, wat natuurlijk bijzonder spannend is. Modus is een echte kat-en-muisreeks. Op verschillende momenten komen de ‘goeden’ en de ‘slechten’ ongelooflijk dicht bij elkaar, maar toch slagen ze er telkens weer in elkaar te missen. Het leuke is dat je als kijker weet dat ze elkaar bijna tegen het lijf lopen, maar dat de personages daar helemaal geen besef van hebben. Dit zorgt uiteraard voor een voortdurende spanning die je absoluut aanzet tot het bekende ‘bingewatching.’ En Modus is ook echt gewoon een reeks die je in één ruk compleet uit kan kijken.

Je volgt het hele gebeuren voortdurend vanuit een soort alwetend perspectief. Dingen die de personages doorheen het verhaal ontdekken, weet jij vaak al. Toch zijn er – en dat maakt de reeks zo ontzettend sterk – dingen die je tezamen met de personages ontdekt.  Naast de gewone verhaallijn, presenteren de makers de kijker een aantal leuke en goed uitgewerkte subplots die Modus een nog smakelijkere reeks maken. Zo wordt er vaak aandacht geschonken aan de dochter van hoofdpersonage Inger Johanne Vik: Stina. Zij is een autistisch meisje en wordt gaandeweg het verhaal een enorm belangrijk sleutelfiguur. Moesten de makers haar personage niet tot leven hebben gewekt, dan had Modus bijlange niet zo boeiend geweest. De bedenkers van de reeks brengen bovendien ook een belangrijke boodschap die iedere kijker weet te raken, maar omwille van ‘spoiler-alerts’ geven we deze niet mee. Reden te meer om Modus te bekijken, niet?

De beelden die Modus op de kijker loslaat, zijn bijzonder knap. Het toont dat Scandinaviërs weten waar ze mee bezig zijn. Alles is knap in beeld gebracht, waardoor Modus niet alleen om inhoudelijke redenen een plaats verdient in je verzameling. Ook omwille van het camerawerk en de perfecte shots is Modus een regelrechte must. Bovendien weet de reeks een aantal leuke en mysterieuze personages tot leven te wekken, wat de boel nog beter tot zijn recht laat komen. Pas tegen het einde van de reeks weet je van elk personage alle geheimen en dat is waarop je natuurlijk de hele reeks hebt zitten wachten. Toch zijn er hier en daar een aantal elementen waarmee niets gedaan wordt. Maar dat vergeef je de makers volledig. Want eerlijk: de pro’s wegen toch echt wel op tegen de contra’s?

Het acteerwerk in Modus is ongelooflijk sterk. Geen enkele rol komt amateuristisch of zwak over, maar hoe kan het ook anders. Scandinavië is een echte broeihaard van talentvolle acteurs en filmmakers. Laat dat duidelijk zijn. De hoofdrol van Inger Johanne Vik wordt op meesterlijke manier naar het scherm gebracht door Melinda Kinnaman. Met haar rol gaat en staat de reeks compleet. Ze weet de kijker op een aangename manier doorheen het hele verhaal te laten flaneren en geeft een mooie inkijk in het leven van haar personage. Haar tegenspeler is Henrik Norlén. Ook hij zet een acteerprestatie neer waar je maar bitter weinig op kan aanmerken. Het samenspel tussen de twee geeft echt vonken en is dan ook een echt plezier om naar te kijken. De moeilijkste rol is misschien wel die van Esmeralde Struwe. Zij speelt de rol van het autistische dochtertje Stina en doet dat ongelooflijk goed. Ze weet de kijker echt te raken en doet je vol begrip naar de reeks staren.

Het verdict

Met Modus brengt filmdistributeur Lumière alweer een schitterende reeks naar de huiskamer. Het is een televisiereeks die bijzonder veel bevat en die dan ook op geen enkel moment de verveling laat toeslaan. Het verhaal is van het begin tot het einde ontzettend spannend en je kijkt dan ook voortdurend uit naar de finale van de reeks. De manier waarop alles in beeld gebracht is, doet je bovendien ook echt genieten van de beelden die je voorgeschoteld krijgt. Daarnaast is het acteerwerk ook van een ongelooflijk hoog niveau, wat Modus uiteraard nog sterker maakt. De verschillende subplots die ook enorm interessant zijn, maken dat je als kijker naast de rode draad ook nog verschillende boeiende zijsprongetjes krijgt. Kortom: er zijn redenen genoeg om het schitterende Modus in je collectie op te nemen. De Zweedse reeks ligt sinds 2 maart 2016 in de winkelrekken en is beschikbaar op DVD. Bekijk de trailer nu.

Ben jij fan van Scnadinavische reeksen en wil jij Modus wel eens een kans geven? Zag je de reeks al en vond je ze schitterend of net helemaal niet. Laat weten wat je zo aanspraakt of wat helemaal niet door hier onder een reactie te plaatsen.