Informatie
Regie: Andrew Mogel & Jarrad Paul
Cast: Jack Black, James Marsden, Jeffrey Tambor, Kathryn Hahn & Russell Posner
Genre: Drama, komedie
Distributeur: Sony Pictures Home Entertainment
Releasedatum: 13 januari 2016, beschikbaar op DVD en Blu-Ray
Recensie
Je persoonlijkheid is de kern van wie je bent. Hoewel dat misschien wel de allerbelangrijkste zaak van de wereld is, zijn sommigen onder ons niet steeds voor de volle honderd procent zichzelf. Of sterker nog: op bepaalde momenten beslissen sommige mensen zelfs bewust niet zichzelf te zijn, in de hoop ze overal bij kunnen horen. Omdat er van buitenaf een gigantische druk is, willen we er steeds bij horen. Het is in onze maatschappij immers heel moeilijk om ‘anders’ te zijn dan de doorsnee man in de straat. Als je niet zoals de rest bent, hoor je er gewoon helemaal niet bij. Je wordt buitengesloten en moet alles meemaken als een buitenstaander. En soms gaan we wel heel ver. Daardoor kampen heel wat mensen met problemen: ze voelen zich opgesloten in zichzelf. Door je vaak helemaal anders voor te doen dan je echt bent, zorg je er immers voor dat je persoonlijkheid volledig vervaagt, waardoor je helemaal verdwaalt. Op dat moment begin je je vragen te stellen. Je probeert te achterhalen waarom je het allemaal zo ver liet komen. Je probeert te beseffen waarom je bent wie je nu bent en wie je nu helemaal niet bent. Het is belangrijk dat je op een bepaald moment tegen de muur loopt, want zo gaan je ogen helemaal open. Daar gaat The D Train over, een komisch drama met Jack Black en James Marsden.
In The D Train maken we kennis met Dan Landsman. Hij is een echte buitenstaander en probeert zich steeds als de tofste voor te doen. Overdag werkt hij in een lokaal bedrijfje en buiten zijn uren zetelt hij ook als voorzitter van de reüniecommissie van zijn voormalige middelbare school. Wanneer hij samen met de commissie een reünie wil organiseren en er bijna niemand dreigt op te dagen, voelt hij dat het zijn taak is om de oplossing te vinden. Net dan ziet Dan een oude bekende de revue passeren op het televisiescherm. Oliver Lawless, destijds de meest populaire jongen van zijn jaar, is een beloftevol acteur en speelt de hoofdrol in een spotje dat verschijnt op de nationale televisie. Dit is zijn kans, want als hij er voor kan zorgen dat Lawless naar de reünie komt, zal de rest wel volgen. Dan zorgt ervoor dat hij op zakenreis kan vertrekken naar L.A., waar Oliver tussen de Hollywoodsterren vertoeft. Alles lijkt volgens plan te gaan, maar één nacht in decadente Hollywood-stijl zorgt voor een onverwachte wending. Zal Dan ervoor kunnen zorgen dat zijn schoolreünie de beste ooit wordt?
The D Train neemt je mee op een reis door L.A, vol drank, drugs en rare taferelen. Het is een film à la The Hangover (2009), met het verschil dat deze prent wel een duidelijk doel én boodschap heeft. Het is een film waarin de motieven van de verschillende personages bijzonder goed worden uitgedrukt, wat het voor de kijker heel erg aangenaam maakt. Bovendien zijn de filmmakers er in geslaagd The D Train aan een aangenaam tempo vooruit te laten gaan, waardoor de hele trip je op geen enkel moment verveelt. De personages kampen met heel wat problemen, die doorheen de film heel mooi worden blootgelegd. Daarnaast is het bijzonder leuk om te zien hoe Dan vol verlangen uitkijkt naar de ontmoeting met Oliver en zijn verwachtingen dan ook volledig worden ingelost. Maar zoals bij veel dingen: schijn bedriegt. Dan merkt dat niets echt is wat het lijkt, en dat confronteert hem met zichzelf. Hij rolt immers zelf van het ene rolletje in het andere, en dat is boeiend om te zien. Hierdoor wordt dan ook duidelijk welke boodschap regisseurs Jarrad Paul en Andrew Mogel aan de kijker willen geven. Ze willen tonen dat je altijd jezelf moet zijn en dat je absoluut vrede moet nemen met wie je bent.
De sfeer die The D Train op de kijker loslaat, is heel moeilijk te plaatsen. Het lijkt alsof de film telkens even in komische wateren vaart om vervolgens de dramatische kant op te gaan. En dat is misschien een beetje vervelend, want zo wordt het niet helemaal duidelijk welke richting de regisseurs nu net willen uitgaan. Het laat de kijker achter met een vreemd gevoel en dat zorgt er voor dat het boeiende aan de film een beetje verwaterd. Bovendien lijkt de film ook veel te braaf. Hoewel er doorheen het verhaal hier en daar wel wat verrassingen boven water komen, The D Train verbaast nooit helemaal. Hier en daar zijn er wel wat gewaagdere scenes, maar de makers hadden veel verder moeten en mogen gaan. Je blijft dan ook voortdurend op je honger zitten en dat niet alleen omdat je de sfeer niet in een duidelijk hokje kan plaatsen. Je voelt voortdurend een rem, je voelt een terughoudendheid en dat is heel erg jammer.
Het acteerwerk in de film is wel uitstekend. Zowel Jack Black als James Marsden spelen goed uitgewerkte personages die je volledig begrijpt. Black neemt je mee op een emotionele rollercoaster en je merkt dat zijn personage voortdurend met zichzelf worstelt. De Bernie-acteur weet dit dan ook perfect neer te zetten, waardoor je alles van het begin tot het einde helemaal gelooft. Dat komt natuurlijk ook door het schitterende spel van James ‘Cyclops’ Marsden. Hij zet de rol van acteur Oliver Lawless perfect naar zijn hand en zorgt ervoor dat de conflicterende karakters van Lawless en Landsman heel mooi tot hun recht komen. Uiteraard zijn het niet alleen de twee knallers van acteurs die met de roem mogen gaan lopen. Het feit dat hun personages zo voor vuurwerk zorgen, komt door de goede regie van Paul en Mogel. Het duo brengt alles op een leuke manier in beeld. Soms wordt er gebruik gemaakt van leuke shots, waardoor een leuk én grappig effect wordt gecreëerd. Ze slagen erin de kijker zowel het grappige als het serieuzere van het verhaal te laten voelen.
Het verdict
The D Train is een smakelijke komedie, die niet al te grappig is. Het is een volwassen film die niet vol belachelijke Amerikaanse humor zit en die op geen enkel moment over de schreef gaat. De boodschap die de film brengt is nobel, hoewel die niet helemaal perfect tot zijn recht komt. Je voelt een soort rem en dat zorgt ervoor dat je interesse in de prent niet steeds even prominent aanwezig blijft. The D Train levert leuke én geloofwaardige personages en dat heeft de film ongetwijfeld te danken aan het sterke acteerwerk van Jack Black en X-Men-ster James Marsden. Ze zorgen voor leuke interactie tussen de twee personages, wat letterlijk én figuurlijk in vuurwerk uitmondt. The D Train is niet meteen een regelrechte must, maar als je houdt van komedies die toch nog een serieus kantje hebben, dan moet je absoluut geen minuut twijfelen. De film ligt sinds 13 januari 2016 in de winkelrekken en is verkrijgbaar op DVD en Blu-Ray. Bekijk nu de trailer en laat je overtuigen.
Denk jij dat The D Train voor jou wel een absolute must is en kan jij niet meer wachten om hem te zien? Heb jij de film al opgenomen in je collectie en vond je hem toch niet zo sterk? Of ben je net heel enthousiast? Laat het weten door hier onder te reageren.