Informatie
Regie: Rick Famuyiwa
Cast: Shameik Moore, Tony Revelori, Kiersey Clemons & A$ap Rocky
Genre: Drama, komedie
Distributeur: Sony Pictures Home Entertainment
Releasedatum: 9 december 2015, beschikbaar op DVD en Blu-Ray
Recensie
Jongeren hebben het moeilijk. Meer en meer tieners bezwijken aan de gigantische druk van buitenaf en belanden daardoor in een heuse identiteitscrisis. Ze weten immers niet waar ze met zichzelf heen moeten en bovendien is er één vraag die het leven van de jongere volledig beheerst. Hoe gaat iedereen reageren op mij? Vaak speelt er dan ook het dilemma of je wel of niet anders mag zijn. Want eerlijk: als je een groep tieners bij elkaar ziet lopen denk je al gauw dat ze allemaal hetzelfde zijn. En kan je ze dat echt kwalijk nemen? Neen, want echt anders zijn is moeilijk, heel moeilijk. Je wordt immers niet meteen door iedereen geapprecieerd en merkt steeds weer dat iedereen met argusogen naar je kijkt. De vraag is echter of je er echt bij moet horen, of je wel moet toegeven aan al die eisen en verwachtingen van buitenaf. Daarover gaat Dope, een verfrissende film die je ogen opent én je daarnaast ook een geweldige filmavond of –namiddag bezorgt.
In Dope maken we kennis met drie geweldig hechte vrienden: Malcolm, Diggy en Jib. Ze spelen in een bandje en beleven de tijd van hun leven. Maar dat is los van de buurt waar ze opgroeiden gerekend: The Bottoms. Het trio doet er alles aan om uit de problemen te blijven en dat is moeilijk, want stuk voor stuk zijn het unieke personen. Malcolm is een echte geek, is geweldig intelligent en haalt bijzonder goede punten. Diggy lijkt op het eerste zicht een jongen, maar als je haar wat beter bekijkt zie je dat ze een geweldig tof lesbisch meisje is. En dan heb je nog Jib, een jongen die niet zwart is, maar toch iedereen ‘nigga’ noemt. Omdat ze zo anders zijn, oprecht en intelligent, worden ze al snel mikpunt van spot. Maar dan verandert er iets: Malcolm komt Dom tegen, de lokale drugsdealer. Wanneer hij, Jib en Diggy worden uitgenodigd voor Doms verjaardagsfeest, beslissen ze na wat twijfel en discussie toch te gaan. Maar wanneer de politie het hele feestje inneemt op zoek naar drugs, moeten ook de drie vrienden zien te ontsnappen. Malcolm gaat de volgende dag gewoon zoals altijd naar school, maar dan ziet hij dat zijn rugzak vol drugs zit. Wat moet hij nu doen? Loopt alles wel goed af?
Dope lijkt te beginnen als een typische Amerikaanse komedie over een groepje tieners die op de verkeerde plek opgroeien en er worden geconfronteerd met dingen zoals drugs, criminaliteit en allerhande stereotypen. De wil om de prent af te zetten is er wel degelijk, maar je doet het beter niet. Na een kwartier van een plat beginstuk, wordt duidelijk dat de film over veel meer gaat dan drugs en criminaliteit. Dope gaat over drie jongeren die opgroeien in een moeilijke wijk en die ondanks alles toch proberen een persoonlijkheid op te bouwen. Het zijn drie outsiders die tegen de grote stroom durven ingaan en die daardoor stilaan meer en meer respect kunnen afdwingen. Zeggen dat Dope dus een typische komedie is, is bijzonder kort door de bocht. Want de prent neemt je niet alleen mee op een geweldig avontuur, het geeft je ook inzicht in de moeilijke wereld waarin sommige kinderen wel niet opgroeien en je ontdekt samen met de personages hoe ze beetje bij beetje hun identiteit bijeensprokkelen. Dope is dus een zogenoemde coming of age-film die bijzonder veel lagen bevat en die echt enorm boeit.
De film, voortreffelijk geschreven en geregisseerd door Rick Famuyiwa, beperkt zich bovendien niet enkel tot het aspect van de jongeren die tijdens hun avontuurlijke belevenissen willen en moeten opgroeien. Doorheen de film is er ook heel wat kritiek tegenover de houding die sommige mensen hebben tegenover de Afro-Amerikaanse bevolking. Zo stellen de personages zelf dat ze niet ‘typisch’ zijn, waarmee ze zelf toegeven aan het feit dat elke Afro-Amerikaan in hun wijk gezien wordt als een criminele drugsdealer. Kers op de taart is de knap uitgevoerde en subliem geschreven monoloog aan het einde van de film. Hierin geeft hoofdpersonage Malcolm, die probeert om toegelaten te worden aan Harvard, duidelijk kritiek op het feit dat er allerhande eisen zijn voor zwarte bevolking, zelfs al zijn deze ambitieus, intelligent en is er aan fatsoen geen gebrek. Het is dan ook geen geheim dat er in Amerika in de praktijk nog bijzonder veel racisme om de hoek lonkt. Dope levert hiermee dus niet alleen een krachtig verhaal. De film geeft je een rakende boodschap mee, zeker omdat het van kinderen komt.
De hele film zit perfect in elkaar, al zijn er hier en daar wat dingen op aan te merken. Zo verliest regisseur Famuyiwa het romantische liefdesverhaal helemaal uit het oog. En dat is best jammer, want daardoor krijgt de geweldig getalenteerde Zoë Kravitz bijzonder weinig tijd op het scherm. Maar dat is een detail, want de manier waarom de film gebracht wordt, is geweldig. Dope brengt een positieve vibe in een verhaal dat best beladen is. En dat komt niet alleen door de regisseur. Ook de cast doet het goed. In de hoofdrol zien we drie relatief onbekende maar veelbelovende acteurs. Malcolm wordt voortreffelijk vertolkt door Shameik Moore, die de kijker voortdurend weet vast te houden door zijn schitterend acteerwerk. Moore wordt bijgestaan door Kiersey Clemons, in de rol van Jibby, en Tony Revelori, die dan weer de rol van Jib op zich neemt. Ook zij zetten een straffe acteerprestatie neer en zorgen ervoor dat hoofdpersonage Malcolm perfect tot zijn recht komt. Voorts passeert dus ook Zoë Kravitz een paar keer, maar dat is jammer genoeg compleet verwaarloosbaar.
Het verdict
Drama en humor perfect met elkaar verweven, dat is waar Dope voor staat. Verwacht je dus niet aan scènes die je geweldig hard ontroeren en ook niet aan momenten waarbij je buik pijn doet van het lachen. Wat je wel kan verwachten, is een film die prefect in balans is én die bovendien een knap verhaal vertelt. En als dat nog niet voldoende is: de boodschap die de film brengt, raakt. Dope is een mooie coming of age-film met een positieve noot in een redelijk erg verhaal. Aan energie is er bovendien ook geen gebrek, want regisseur Rick Famuyiwa zorgt ervoor dat je aandacht nooit verzwakt. En niet alleen achter de camera is er veel energie. Ook voor de camera weten de acteurs stuk voor stuk te boeien. En oh ja, de film werd geproduceerd door Forest Whitaker én zanger Pharrell Williams. Die laatste voorziet de film bovendien ook nog van een soundtrack om je vingers bij af te likken. Als dat niet genoeg redenen zijn om deze prent te kijken? Check snel de trailer hier onder en zorg dat je ook deze film in je verzameling opneemt, want Dope is dope! Dope is sinds 9 december 2015 beschikbaar op DVD en Blu-Ray.
Is Dope iets voor jou? Of denk je dat de film je op geen enkel vlak aanspreekt? Zag je deze coming of age-film al en wil je graag laten weten wat jij van deze prent vindt? Plaats hier onder dan een reactie en deel je bevindingen met de wereld.
