Review – Paranormal Activity: The Ghost Dimension (2015)

Informatie
Regie: Gregory Plotkin
Cast: Dan Gill, Ivy George, Brit Shaw, Michael Krawic & Chris J. Murray
Genre: Horror
Distributeur: Paramount Pictures
Bioscooprelease: 28 oktober 2015

Review
Het aanbod aan horror-films is groot. Elke maand zien we wel een nieuwe film verschijnen die ons meeneemt naar de enge wereld van monsters, geesten of zombies. Zo kunnen we deze maand alleen al twee films in dat genre gaan kijken. Crimson Peak, het langverwachte horrorverhaal van regisseur Guillermo Del Toro, is in de zalen sinds 21 oktober. Een weekje later kwam Paramount Pictures dan weer op de proppen met Paranormal Activity: The Ghost Dimension, het sluitstuk van de ongeveer acht jaar durende franchise die ons meeneemt naar plekken waar enkel onverklaarbare dingen gebeuren. Deze laatste film, dit finale onderdeel: is het een climax of eindigt de reeks in mineur?

In Paranormal Activity: The Ghost Dimension maken we kennis met een pas verhuisde familie, die bestaat uit Ryan (Murray), Emily (Shaw), hun dochtertje Leila (George) en de broer van Ryan. Wanneer ze een doos vinden met oude videobeelden, beslissen ze de tapes beter te onderzoeken. Op de tapes staan allerhande rare beelden, van onder andere een vreemde sekte die de kinderen Katie en Kristi lijken klaar te maken voor een speciale gebeurtenis. Wanneer de jonge Leila – en bij uitbreiding het hele huis – lastig gevallen wordt door én of andere speciale geest, beslissen de huisgenoten overal camera’s op te stellen, in de hoop te kunnen verklaren wat er allemaal aan de hand is. Wanneer ze uiteindelijk op de camera zien wat hun klein dochtertje achtervolgt, lijkt er maar één ding mogelijk: samen met de lokale priester zullen ze de duistere identiteit moeten verjagen en zichzelf ervan moeten redden. Zal hen dit ook wel lukken?

Deze laatste film stelt niet minder teleur dan de voorafgaande films in de franchise. We zien opnieuw dat er gefilmd wordt met handcamera’s door gewone mensen als u en ik. Hoewel deze manier van filmen erg kenmerkend is voor de gehele filmreeks, wordt het stilaan wel genoeg. Zeker omdat er sinds de release van de eerste film door andere filmmakers gretig van deze filmwijze gebruik gemaakt werd en het dus op geen enkele wijze meer vernieuwend overkomt. Maar, dat neemt niet weg dat er met de cameravoering erg goed omgesprongen wordt. Het beeld is goed, de cameravoering is sterk. Door deze manier van filmen goed te gebruiken, wordt de spanning wel voortreffelijk naar de kijker gebracht.

Toch stelt de film teleur. Alleen al op vlak van het verhaal ga je je als kijker vragen stellen. Alles komt erg gekunsteld over: de reactie van personages op de vreemde en onverklaarbare dingen in het huis slagen er helemaal niet in de kijker te boeien. Hoewel de acteerprestaties, voor zover er al geacteerd moet worden in een horrorfilm, niet echt slecht zijn, lijkt het of de acteurs in de film niet genoeg aanwijzingen kregen om gepast te reageren. Dat kan natuurlijk ook gewoon aan de zwakte van het verhaal zelf liggen. Bovendien is het einde van de film erg plots. Wanneer de aftiteling begint en de lichten weer aangaan, voel je precies of de film nog veel meer wilde vertellen, maar dat het einde veel te snel ging. Dit einde, dat eigenlijk als een soort deux ex machina op de proppen komt, is bovendien verre van geloofwaardig, eng of spannend. En al deze dingen hadden dan toch vermeden kunnen worden? Kon er niet gekozen worden voor een beter en sterker verhaal?

Wat spanning betreft, kan de film er nog mee door. Af en toe schrik je wel een beetje, maar de film is verre van eng. Het is dan ook absoluut aan te raden deze film – als je al beslist hem in de bioscoop te gaan zien – in 3D te kijken. Dit voegt wel een extra dimensie toe aan het hele verhaal en dat zorgt er wel voor dat je af en toe toch even moet wegduiken.

Het verdict
Paranormal Activity: The Ghost Dimension is de zoveelste film in de franchise en weet absoluut op geen enkele manier te overtuigen. Wel moet gezegd worden dat het af en toe wel spannend wordt doordat er erg mooi met de camera’s wordt gewerkt. De acteerprestaties zijn degelijk, maar lijken toch geenszins te overtuigen. Het is dan ook absoluut de juiste keuze van Paramount om na de release van deze film de stekker uit de franchise te trekken. Na zes films zijn de huiveringwekkende momenten op en komt de prent niet meer juist over. Beslis vooral zelf of je de film gaat kijken en laat je daarbij zeker overtuigen door de onderstaande trailer.

Ben jij een echte horrorfan en durf je deze film te gaan kijken in de bioscoop? Of ga je deze toch maar skippen? Laat het weten door hier onder een reactie te schrijven.